MSGSÜ Felsefe Kulübü

Alın Yazan Zihin - Ali Özgül Giriş Bazen insanların bazı şeyleri direkt olarak neden söylemediği üzerine düşününce, aslında bazı şeylerin ancak ve ancak söylemeye çalışılarak ortaya konulabileceğinin sonucuna varıyorum. Öyle ya, günümüze kadar gelmiş onca düşünür ya da onca söylem hep bir ima barındırmakla birlikte, ancak üzerine düşünüldükçe ve bir bütün olarak değerlendirildikçe kendisini açığa çıkarmaktadır. Bu sebeple bazı şeyler için çok spesifik sorular sorulduğunda, belki de direkt olarak, cevaben, sorunun kaynağı işaret edilmelidir. Yani bir şeyi anlatmak için dahi basite indirgememek, çok daha az yanılmamıza sebebiyet verecektir. Hatta bir keresinde bir arkadaşım, hocamıza, bir konudan kısaca bahsetmesi için ricada bulunmuş, hocamız ise yalnızca bir kavramı açıklamak için en az üç saatlik bir ders yapmamız gerektiğini söylemişti. Bu örnekten hareketle, aslında bazı kavramlar ya da bazı söylemler kısaca aktarılabilecek bir cevaba sahip değildir, demek mümkündür. Hatta bazen baz...

    Aristoteles ve Presokratikler - A. Jaulin (Çev. Refik Güremen) Bu başlık, ilk bakışta, diğer konferansımın başlığına benziyor: “Nietzsche ve Presokratikler”. Lakin, bu başlıklardaki “ve” bağlacının anlamı birbirlerinden bütünüyle farklı. “Nietzsche ve Presokratikler” başlığındaki “ve” birbirinden bağımsız iki terimi ilişkilendiriyor: yani bir yanda, presokratik metinlerin oluşturduğu külliyatın kendi başına bir varlığı vardır; diğer yanda ise, bu metinleri yorumlayan Nietzsche. Oysa Aristoteles için durum böyle değil. Bizim için Aristoteles “Presokratiklerin kaynağı”dır ve ‘kaynak olma’ açısından Aristoteles’in önemi Platon’a göre çok daha yüksektir. Yani “Aristoteles ve Presokratikler” ifadesinde geçen iki terim, birbirine bağımlıdır: Aristoteles olmasa, Presokratiklerin külliyatı da var olmayacaktır. Presokratikler doksografisinin, yani eserleri kaybolmuş olan yazarların doktrinlerini yeniden inşa etmek amacıyla başvurduğumuz “fikirler derlemesi”nin kökenindeki isimdir A...

Nietzsche (1844-1900) ve Presokratikler - A. Jaulin (Çev. Refik Güremen) Nietzsche bazen “presokratikler” terimini bazen de “preplatonisyenler” terimini kullanıyor. İsimlendirmedeki bu farklılık, dönemleştirmedeki bir kaymayla kendisini gösteren değerlendirme ve kriter değişikliğine işaret ediyor. Tragedyanın Doğuşu ’nda (1) (1872), Sokrates önemli bir kopuş noktası olarak değerlendirilirken, Yunanlıların Trajik Çağında Felsefe ’de (2) (1873), presokratiklerle birleştiriliyor ve diğer presokratiklerle birlikte “preplatonisyenler” şeklinde isimlendirilecek bir toplam içine yerleştiriliyor: burada da kopuşu temsil eden isim Platon oluyor.

İkna Eden Hakikat - O. Renaut (Çev. Hakan Yücefer) Çevirmen Notu 19-20 Mart tarihlerinde, Saint-Michel Lisesinde, Sokrates-öncesi felsefeyle ilgili bir toplantı yapıldı. İki konuşmacı vardı: Paris 1 üniversitesinde ders veren, Metafizik 'in tamamını J. Tricot'dan sonra ilk kez (M.-P. Duminil'le birlikte) Fransızcaya çevirmiş olan, antik felsefe ve Aristo uzmanı Annick Jaulin ve iki yıldır Nanterre üniversitesinde ders veren Olivier Renaut. Annick Jaulin, önce Aristo'nun, sonra Nietzsche'nin Sokrates-öncesi felsefeyi nasıl okuduğuyla ilgili iki konuşma yaptı. Olivier Renaut da Parmenides'te ikna-hakikat ilişkisi, hakikatin araştırılmasının yolları ve Herakleitos'ta logos ve xunos (ortaklık) kavramları üzerine iki konuşma yaptı. Konuşmalar aşağı yukarı birer saat sürdü, her konuşmayı yine birer saatlik bir soru-cevap, tartışma bölümü izledi. Refik Güremen'le birlikte konuşmaları da soru-cevapları da eşzamanlı olarak çevirdik. Zaten metinleri önceden çeviri...